υπόγεισος

-ον, Α

1. αυτός που βρίσκεται κάτω από το γείσο τής στέγης

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ὑπόγεισον

φυτό που φυτρώνει κάτω από το γείσο τής στέγης, όπου τρέχει το νερό τής βροχής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + γεῖσον].